Wat betekent het om man te zijn? Is het kracht, controle, het hoofd koel houden ook als je vanbinnen instort? Veel jonge mannen groeien op met een beeld van mannelijkheid waarin emoties nauwelijks ruimte krijgen. En juist daarom zijn open gesprekken over mentale gezondheid zo belangrijk.

Ambassadeurs Theo, Rocky en George besloten hun verhaal te delen. Over kwetsbaarheid, prestatiedruk en het zoeken naar een vorm van mannelijkheid die wél werkt.

De meetlat van een man

Voor Theo is het heel simpel. “Als je me vraagt wat mannelijkheid is, dan zeg ik: niks. Het is een idee dat alleen ontstaat omdat we er samen betekenis aan geven.” Hij werkt niet en merkt dat mensen daar vaak iets van vinden. “Ze zien me als minder man omdat ik financieel afhankelijk ben. Dan ga je af en toe toch twijfelen: ben ik wel goed genoeg?” Inmiddels weet hij: “Ik hoef niet aan een bepaalde maatstaf te voldoen, of dat nu een mannelijke, vrouwelijke of andere maatstaf is.”

Die twijfel herkent George maar al te goed. “Ik had vroeger een heel strak beeld van mannelijkheid. Dat je geen emoties laat zien. Niet klaagt. Altijd doorgaat.” Maar uiteindelijk werkte dat beeld vooral tegen hem. In een periode waarin hij vastliep, belandde hij in een kliniek. “Mijn tijd daar heeft me echt laten zien hoe ik mentaal gezond kan zijn, mijn mannelijkheid kan omarmen en hoe ik het beste tot mijn recht kom.” Langzaam begon hij te zien dat hij sterker was dan hij dacht. “Maar pas toen ik mezelf met al mijn emoties toe durfde te laten.”

De man met een missie

Rocky kijkt anders naar het idee van mannelijkheid. “Voor mij zit het in het hebben van een missie. Iets waarvoor je ‘s ochtends opstaat. Iets waar je vuur voor voelt.” Zijn missie is duidelijk: vrijheid. Voor zichzelf en voor anderen. “Ik ben creatief. Als ik bezig ben met maken, delen, helpen, dan voel ik me het meest mezelf. En dat werkt door in mijn mentale gezondheid.”

Toch was ook hij lang onderweg naar dat punt. “Ik wilde altijd te veel. Had hoge verwachtingen van mezelf. Tot alles op een gegeven moment instortte. Toen moest ik toegeven dat ik het niet kon oplossen, maar wel opnieuw kon beginnen. Ik heb het roer omgegooid en mezelf andere patronen aangeleerd.” Hij legt uit wat volgens hem het mannelijkste is wat je kunt doen: “Werken aan je eigen persoonlijke groei, zowel emotioneel als fysiek. Het is belangrijk dat je fysieke en mentale gesteldheid in balans zijn. Fysiek door te sporten en bewegen, mentaal door je gevoelens te erkennen en te bespreken met anderen.”

Theo vond die beweging juist in stilte. “Meditatie helpt me om te zien wat er is, zonder oordeel. Niet wat ik denk dat er zou moeten zijn. Als ik mezelf vergelijk met anderen, helpt dat me om even stil te worden en weer bij mezelf uit te komen.”

Stoer is niet hetzelfde als sterk

Wat alle drie de mannen benadrukken, is hoe belangrijk steun is. Juist op de momenten dat je het gevoel hebt dat je faalt. George kijkt met dankbaarheid terug op de mensen om hem heen. “Ze probeerden me echt te begrijpen. Stelden vragen. Kwamen langs. Dat maakte het verschil. Ik voelde me gezien.”

Rocky had die steun soms juist gemist. “Omdat ik er verzorgd uitzag, dacht iedereen: met hem gaat het wel goed. Niemand checkte echt in. Dat had ik toen heel fijn gevonden.”

Theo weet ook hoe krachtig het kan zijn als iemand gewoon vraagt: hoe gaat het echt met je? “Zonder oordeel. Niet om iets op te lossen, maar gewoon om er te zijn.”

Echte mannen voelen ook

Wat de verhalen van deze mannen verbindt, is hun zoektocht naar ruimte. Om niet te hoeven voldoen aan een bepaald beeld, maar gewoon te mogen zijn wie je bent.

“De tegenslagen in mijn leven zijn mijn grootste leermeesters geweest,” zegt Theo. “Ik heb geleerd dat ik niet hoef te presteren. Ik ben genoeg zoals ik ben.”