Hij komt binnen met een tas, zet hem op de tafel en ritst hem open. Een zwarte kat springt tevoorschijn. “Die neem ik overal mee naartoe.”

Rocky (29) is beeldend kunstenaar. Hij houdt zich vooral bezig met fotografie en videografie. Mentale gezondheid speelt een belangrijke rol in zijn kunst. “Balans staat daarin centraal. Dat kun je toepassen op alles in het leven: goed-kwaad, up-down… Ook in je hersenen moet er balans zijn. Bijvoorbeeld de balans tussen veel werk en rust. Ik laat bijvoorbeeld een heel mooi beeld zien met een duister verhaal. Of andersom: een duister beeld met een heel mooie boodschap.”

De kat begint te miauwen. “Volgens mij heeft ie honger.”

Voor mannen is het soms extra moeilijk om open te zijn over hun mentale gezondheid, heeft Rocky ervaren. “Mannen durven zich vaak niet kwetsbaar op te stellen. Ze hebben een masker op. Zelf heb ik ook een masker opgehad. Dat kostte zo veel energie, om je voor te doen als een ander.”

Tot zijn 23e levensjaar was hij aan het overleven. “Ik probeerde de dag door te komen, en dan was er morgen weer een dag. En dat dan steeds opnieuw.” Hij vertelt hoe moeilijk het is om aan vrienden die hij al meer dan tien jaar kent te vertellen dat het slecht met hem gaat. “Die beginnen gewoon te zweten. Ze weten niet hoe ze moeten reageren. Ze zeggen: ‘Waarom ben je zo depressief? Je hebt zoveel mooie dingen in het leven bereikt. Kijk wat je allemaal doet.’ Ze snappen niet dat iemand chronisch depressief kan zijn. Je kunt multimiljonair zijn én superongelukkig. Ik ben dankbaar dat het op materialistisch vlak goed met me gaat, maar het verandert niet wat er zich bij mij intern afspeelt.”

Mensen vinden het vaak spannend om over mentale kwetsbaarheid te praten. “Ik vertel iemand over mijn mentale klachten omdat ik diegene vertrouw. Dat is juist heel positief, dus waarom vinden mensen dat zo eng?”

Ook vanuit Rocky’s familie was er weinig begrip voor mentale klachten. “Daar zeggen ze gewoon: doe eens normaal.” Recent heeft hij zijn moeder over zijn mentale klachten verteld. “En ja, dat kwam als een shock. Zij dacht dat ik gewoon af en toe een burn-out had, maar ik heb heel mijn leven last van depressies en suïcidale gedachten. Sinds dat gesprek is er eigenlijk niet heel veel veranderd. Het is een generatieding, denk ik.” Toch was het fijn om het alleen al uit te kunnen spreken. “Dat was voor mij al een hele opluchting, hoe egoïstisch het ook klinkt. Nu kan ik het gewoon zeggen als ik even tijd voor mezelf nodig heb.”

Er waren dus maar weinig mensen waarop hij kon terugvallen. Een aantal jaar geleden is daar verandering in gekomen. “Ik had geen supportsysteem, maar ik had dat wel echt nodig. Daarom ben ik een online community begonnen. Dat is uitgegroeid tot een groeps-chat met 140 mensen uit de creatieve industrie: kunstenaars en creatieve ondernemers waarmee ik meer begrip ervaar op mentaal vlak. Uit deze groep zijn er een stuk of zes echt vrienden geworden. Dat zijn mensen bij wie ik terecht kan. Die zitten in hetzelfde schuitje, maar toch weer anders. We doen allemaal ons ding. Het helpt dat ik nu soms mijn gedachten naar hen uit kan spreken.”

En dat helpt als volgt: “Je verwerkt je gedachten beter door ze uit te spreken. Zo zijn mensen gebouwd, geloof ik.” Rocky heeft dan ook niet veel nodig: “Als er naar me geluisterd wordt vanuit de menselijke connectie is dat voor mij genoeg – meer heb ik niet nodig.”

Door het delen van zijn gedachtes met zijn omgeving maar ook in zijn werk, vind hij rust – en dus balans. “Het is voor mij therapeutisch om creatief te zijn en om te creëren, het maakt niet uit wat. Ik schrijf, ik fotografeer, ik film, ik ontwerp. En ik wil nog gaan schilderen.”